przy otwarciu strony zabrzmiał odgłos wydawany przez dropia
|
Dropiowate (Otididae) to rodzina ptaków z rzędu żurawiowych (Gruiformes), obejmująca 25 gatunków. Ptaki z tej rodziny występują w Afryce, Azji, w południowo-wschodniej Europie i w Australii. Zamieszkują otwarte przestrzenie zakrzewionych i trawiastych stepów i sawann, półpustynie i pustynie. Spotkać je też można na polach uprawnych. Ptaki te mają krępą sylwetkę, wydłużoną szyję, krótki, szeroki i spłaszczony dziób oraz długie nogi o krótkich i szerokich trzech palcach zakończonych spłaszczonymi pazurami. Nogi poniżej skoku są nieopierzone. Głowy dropiowatych ozdobione są często czubami lub "wąsami" ze sztywnych piór w okolicy dzioba. Samiec jest większy od samicy. Upierzenie tych ptaków jest maskujące, o delikatnym rysunku w barwach: brązowej, beżowej, szarej, płowej i czarnej, z białym spodem ciała. Dropiowate nie mają gruczołu kuprowego. Prowadzą naziemny tryb życia. Odżywiają się nasionami, pąkami i jagodami oraz bezkręgowcami i drobnymi kręgowcami. Dropiowate są najcięższymi ptakami latającymi. Osiągają długość ciała ok. 40-136 cm i ciężar od 0,5 do 18 kg. Latają dobrze, lecz niechętnie (tylko w obliczu bezpośredniego zagrożenia). Świetnie biegają, osiągając nawet 40 km/h. samce odbywają zrytualizowane toki i zazwyczaj tuż po kopulacji samiec opuszcza samicę. Dropiowate gnieżdżą się na ziemi. Samica składa 1-6 jaj, które wysiaduje przez 20-26 dni. Młode pozostają pod opieką matki przez 20-25 dni. Wszystkie gatunki dropiowatych objęte są międzynarodową ochroną. |
Drop - duży ptak z rzędu żurawiowych (Gruiformes), rodziny dropiowatych (Otididae) - występuje w dwóch podgatunkach: Otis tarda tarda (osiadły), występujący w środkowej i wschodniej Europie (jego izolowana populacja występuje na Półwyspie Iberyjskim) oraz Otis tarda dybowski (wędrowny) występujący w Azji. Drop niegdyś zamieszkiwał znaczne obszary Europy, północnej Afryki i środkowej Azji. Obecnie na skutek poszerzania terenów uprawnych, zabiegów agrotechnicznych i mechanizacji rolnictwa jego liczebność znacznie spadła. Podejmuje się próby reintrodukcji tego gatunku np. w Wielkiej Brytanii, gdzie ptak ten został wytępiony 200 lat temu.
Drop osiąga 80-105 cm długości, rozpiętość skrzydeł - do 2,6 m. Waga dorosłego samca może osiągnąć 18 kg, dorosłej samicy - 7,5 kg. Poza okresem lęgowym dropie skupiają się w nieduże stada, wędrując sezonowo w poszukiwaniu pożywienia. Żerują w ciągu dnia. Żywią się pokarmem roślinnym, a także większymi owadami i innymi bezkręgowcami, jaszczurkami i drobnymi gryzoniami. Upierzenie dropia świetnie maskuje go na otwartym terenie. W szacie godowej samiec ma wierzch ciała rdzawy z poprzecznym, czarnym prążkowaniem, szarą głowę i szyję z rdzawą opaską na karku i wolu, spód ciała i boki - białe. Po bokach dzioba jasnoszare pęczki piór tworzą charakterystyczne "wąsy". Samiec w szacie spoczynkowej i samica nie mają "wąsów", a jedynie jasnoszarą plamę na podgardlu. Nie występuje również rdzawa przepaska na wolu. Są to ptaki niezwykle płochliwe i czujne. Drop, gdy zagraża mu niebezpieczeństwo, najczęściej nie ucieka, ale kładzie się na ziemi. Ma bardzo silne nogi, potrafi codziennie przebyć pieszo wielokilometrowe odcinki. W locie drop przypomina gęś. Głowę i szyję ma wyciągnięte w przód, uderzenia skrzydeł są silne i równomierne.
Na początku sezonu godowego dorosłe samce opuszczają stado i tokują do kilku samic na stałych tokowiskach, nadymając podgardle i szeroko rozpościerając ogon i skrzydła. Gniazdują w płytkich zagłębieniach ziemi, gdzie samice składają 2-3 jasnoszare lub oliwkowo-brązowe jaja z ciemniejszymi brązowymi lub szarymi cętkami. Samica ogrzewa je przez 25-28 dni. Pisklęta dropi mogą opuścić gniazdo zaraz po wykluciu, jednak przez ok. 6 tygodni pozostają pod opieką matki. Dropie wyprowadzają 1 lęg w roku.
W Polsce dropie występują niezwykle rzadko. Nieliczne osobniki obserwowano w Wielkopolsce. Dropie należą do gatunków chronionych.
| posłuchaj | typ pliku | rozmiar |
|---|---|---|
| drop | mp3 | 12 kb |
Strepet (syn. Tetrax tetrax), - ptak z rodziny dropiowatych (Otididae), rzędu żurawiowych (Gruiformes) - występuje w południowo-zachodniej i południowo-wschodniej Europie, północno-zachodniej Afryce i środkowo-zachodniej Azji. Zamieszkuje stepy, suche łąki i uprawy, najczęściej roślin motylkowych i rzepaku. Wschodnia część populacji jest wędrowna - zimuje w basenie morza Śródziemnego, w Azji Mniejszej, na Kaukazie oraz w Azji Południowej.
Strepet jest najmniejszy z dropi. Osiąga długość ciała 40-50 cm, rozpiętość skrzydeł 85 cm i wagę 600-950 g. Samiec w szacie godowej ma wierzch głowy płowy z ciemnymi plamkami, policzki i gardło popielate, szyję czarną z dwoma białymi pasami, wierzch ciała popielatobrązowy, ciemno nakrapiany, spód biały. W locie widoczne są białe plamy na skrzydłach i czarne lotki. Samica jest popielatobeżowa z ciemnymi kropkami, od spodu biała. Samce w szacie spoczynkowej, jak również osobniki młodociane, mają kolor upierzenia podobny do samic. Strepet odżywia się pokarmem roślinnym, owadami i innymi bezkręgowcami.
W sezonie lęgowym samiec głośno tupie nogami, wydaje okrzyki i podskakuje pionowo w górę na 1-2 m. Strepet gnieździ się w zagłębieniu w ziemi. Wyprowadza 1 lęg w roku. W lutym-czerwcu samica składa 3-4 jaj, które wysiaduje przez 20-22 dni. Samiec w tym czasie pilnuje gniazda. Jesienią samica przestaje zajmować się potomstwem.
W Polsce strepet gnieździł się jeszcze do początków XX w., obecnie sporadycznie zalatuje do wschodnich rejonów kraju. Należy do ptaków chronionych.
| posłuchaj | typ pliku | rozmiar |
|---|---|---|
| strepet | mp3 | 23 kb |